Mini Podrecznik Strażacki

Lekkie Samochody Ratowniczo-Gaśnicze

Starówki zabytkowych miast, nowoczesne osiedla mieszkaniowe, centra dużych aglomeracji, wielkomiejski ruch uliczny coraz częściej wymagają od straży pożarnej posiadania małych, szybkich i wielozadaniowych lekkich samochodów ratowniczo-gaśniczych.

Charakterystyka

Samochód ratowniczo-gaśniczy klasy lekkiej to pojazd, którego całkowita masa rzeczywista, zgodnie z normą, nie może przekroczyć 7500kg. Zabudowany jest on zazwyczaj na lekkim podwoziu z kabiną załogową, natomiast do napędu używany jest turbodoładowany silnik wysokoprężny. W kategorii miejskiej napędzane są koła jednej osi i najczęściej jest to oś tylna, ale spotyka się również samochody z napędem na oś przednią. Z kolei w kategoriach uterenowionej i terenowej napęd przenoszony jest na wszystkie koła, ale samochody lekkie rzadko budowane są w tej konfiguracji. Załoga takiego pojazdu składa się z 5 osób (1+1+3) lub 6 osób (1+1+4). Ich nadwozie to najczęściej zabudowa klasyczna, tj. szkielet wykonany ze spawanych, stalowych profili nierdzewnych, natomiast poszycie zewnętrzne zrobione z blachy aluminiowej klejonej do niego lub nadwozie w całości składające się z aluminiowych profili i blach. Inny typ nadwozia to zabudowa kompozytowa wykonana z całości z kompozytu poliestrowego, dająca dwudziestokrotnie większą odporność na działanie korozji od zabudowy klasycznej.


Wyposażenie

Do podstawowego wyposażenia zamontowanego na stałe należy zbiornik wody o pojemności nie mniejszej niż 1000l oraz na środek pianotwórczy o pojemności nie mniejszej niż 100l, pompa pożarnicza i zwijadło z linią szybkiego natarcia o długości 30m (dla normalnego ciśnienia) lub 60m (dla wysokiego ciśnienia) zakończone prądownicą pistoletową. Natomiast jako stałe wyposażenie opcjonalne może zostać zamontowany pneumatyczny maszt oświetleniowy z reflektorami, agregat prądotwórczy, agregat proszkowy oraz wciągarka liniowa. Do wyposażenia przenośnego lekkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego należy też sprzęt ochrony dróg oddechowych, węże pożarnicze, armatura wodna i wodno-pianowa, podręczny sprzęt gaśniczy, drabina nasadkowa, zestaw ratowniczy PSP-R1, pilarka łańcuchowa do cięcia drewna, zestaw hydraulicznych narzędzi ratowniczych, sprzęt oświetleniowy oraz sprzęt łączności. Lekki samochód ratownictwa technicznego z funkcją gaśniczą ma często bardzo podobną konfiguracje do opisanego powyżej lekkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego, szczególnie pod względem konstrukcji oraz wyposażenia.

Pompy pożarnicze stosowane w lekkich samochodach ratowniczo-gaśniczych:

-autopompa o wydajności 800 lub 1600 l/min przy ciśnieniu 8 barów;
-autopompa wysokociśnieniowa o wydajności 250-400 l/min przy ciśnieniu 30-40 barów;
-motopompa o wydajności 800 lub 1600 l/min przy ciśnieniu 8 barów;
-wysokociśnieniowa pompa tłokowa o wydajności 75, 100 lub 125 l/min napędzana osobnym silnikiem jako agregat lub poprzez silnik pojazdu.

Wymagane parametry:

Określenie o wymaganiach minimalnej pojemności zbiornika wody na 1000l powoduje ograniczenie do zastosowania jedynie podwozi o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 6000kg. Uniemożliwia to użycie tanich podwozi z przednim napędem o dopuszczalnej masie całkowitej wynoszącej 3500kg. Oczywiście, aby taki samochód z niewielkim zbiornikiem o pojemności około 200-300l mógł pełnić funkcję gaśniczą, powinien być wyposażony w agregat gaśniczy o ciśnieniu roboczym rzędu kilkuset barów. Niestety rozporządzenie nie przewiduje takich rozwiązań, pomimo że na rynku obecnie są już od kilku lat tego typu agregaty gaśnicze, które dzięki bardzo wysokiemu ciśnieniu i małej wydajności posiadają wystarczającą skuteczność gaśniczą przy bardzo ,,oszczędnej" wydajności kilkudziesięciu litrów na minutę.


Przykładowy pojazd: Renault Mascott


Typowym przedstawicielem samochodu ratowniczo-gaśniczego klasy lekkiej jest pojazd na podwoziu Renault Mascott 150.65 z napędem szosowym (4x2). Zastosowano w nim spełniający normę Euro 4 silnik o maksymalnej mocy 110 kW. Strażacki Mascott ma kabinę załogową, czterodrzwiową, sześciomiejscową w układzie 1+1+4. Nadwozie pożarnicze to konstrukcja samonośna skorupowa, wykonana całkowicie z materiałów kompozytowych. Ma ono pięć skrytek sprzętowych - po dwie z każdej strony pojazdu - zamykane żaluzjami aluminiowymi. Wyposażone są one w mechaniczne układy ryglujące. Tylna skrytka, w której znajduje się przedział pompowy, zamykana jest klapą odchylaną do góry. Stanowi ona także zadaszenie chroniące strażaka obsługującego autopompę przed opadami deszczu lub śniegu. Wewnątrz nadwozia znajdują się wysuwane szuflady oraz półki stałe. Zbiornik na wodę o pojemności 1000l i na środek pianotwórczy mieszczące 100l posiadają wewnętrzne falochrony i wykonane zostały z kompozytu poliestrowego. Z tyłu pojazdu umieszczona została jedno-zakresowa, czterostopniowa, odśrodkowa autopompa firmy Ruberg R2-40 L-PXG (2,74) o wydajności 300 l/min przy ciśnieniu 40 barów. Cały jej przedział ogrzewany jest za pomocą nagrzewnicy Webasto. Napędzana jest za pomocą przystawki odbioru mocy za pośrednictwem wału przegubowego, sterowanie włączania napędu następuje elektrycznie z kabiny kierowcy. Nad autopompą umieszczone zostało zwijadło elektryczne szybkiego natarcia z gumowym wężem wysokociśnieniowym o długości 60m, zakończonym prądownicą pistoletową firmy Pohorie. Po bokach i z tyłu nadwozia znajdują się lampy oświetlające pole pracy, włączane z przedziału pompowego. W samochodzie zamontowano również wysuwany maszt oświetleniowy z napędem pneumatycznym i dwoma reflektorami o mocy 1000 W. Znajduje się tam także agregat prądotwórczy 220/380 V o mocy 2,2 kVA. Z przodu pojazdu zamontowano z kolei wciągarkę liniową o uciągu 3600kg.

Autor tekstu: st. bryg. mgr Paweł Frątczak, Marek Pisarek, Janusz Wożniak
Przepisał i złożył: Pako998

Już w kolejnym temacie : średnie samochody ratowniczo-gaśnicze